آیا رفاقت با همکار، خوب است؟

فردای اقتصاد: بیش از ۲۰ درصد افراد جهان از داشتن دوستان یا خانواده‌ای که هر وقت نیاز داشتند، بتوانند روی آن‌ها حساب کنند، محروم هستند.

این در حالی است که به رغم ادعای مدیران مبنی بر اینکه «افراد، بزرگترین دارایی ما هستند»، بسیاری از آن‌ها هنوز انتظار دارند کارکنان وقتی سر کار می‌آیند، زندگی‌های شخصی خود را پشت در بگذارند. نتایج بررسی‌های مرکز گالوپ نشان می‌دهد داشتن یک رفیق صمیمی در محیط کار به شدت با دستاوردهای کسب‌وکار در ارتباط است، دستاوردهایی همچون ارتقای سوددهی، ایمنی، کنترل موجودی انبار و حفظ کارکنان. جدیدترین یافته‌های گالوپ نشان می‌دهد که از زمان آغاز پاندمی، داشتن یک رفیق صمیمی در کار، اثری بزرگتر بر دستاوردهای مهم داشته است، دستاوردهایی همچون احتمال تایید محیط کار توسط کارکنان و توصیه آن به دیگر نیروهای کار، قصد ترک کار، رضایت کلی از شغل. در شرایطی که می‌توان از افزایش مشاغل دورکار و هیبرید (تلفیق دورکار و حضوری) اجتناب کرد، دوستان صمیمی در محیط کار می‌توانند به مثابه شاهرگی باشند که عواملی حیاتی همچون ارتباطات اجتماعی، همکاری و حمایت از یکدیگر در خلال دوران تغییرات را تامین می‌کند.

مدیران می‌توانند به چهار روش، محیط کاری سازگار با رفاقت و دوستی را ایجاد کنند تا نتایج قابل توجهی را به بار بنشاند.

ایجاد سیستم مبتنی بر یار کاری

همه به یک دوست نیاز دارند، به خصوص وقتی تازه وارد یک شرکت شده‌اند. هم‌تیم شدن کارکنان جدید با کارمندان کهنه‌کار می‌تواند افزایش کارکرد و بهره‌وری را تسریع کند. دوستان محل کار نه تنها به استخدام‌شدگان جدید نکاتی مانند جای اشیا و قوانین نانوشته را یاد می‌دهند، بلکه به آنها کمک می‌کنند تا با سایر افراد شرکت ارتباط برقرار کنند. و برخی از این ارتباطات اولیه تقریباً به طور قطع به روابط طولانی مدت منجر خواهند شد.

افزایش استفاده از فیس‌تایم

قبل از همه‌گیری، محل کار جایی بود که همکاران می‌توانستند قهوه بخورند، ناهار بخورند و در راهرو برای گفتگوهای بداهه با یکدیگر تعامل د اشته باشند. برای افرادی که کار از راه دور تمام وقت را در سال ۲۰۲۰ شروع کردند، یکی از بزرگترین تغییرات، کاهش شدید ساعاتی بود که صرف تعامل اجتماعی با دوستان محل کار می‌کردند.

ایجاد دوستی مستلزم صحبت، دیدن و بودن با افراد است. بهترین راه برای ارتباط، دیدن یکدیگر است - حتی اگر در زوم یا فیس تایم باشد. اما حداقل، همکاران باید بیشتر صحبت کنند و کمتر ایمیل بزنند. ایمیل هرگز مانند گفتگوی رو در رو نخواهد بود. به علاوه، تفسیر نادرست منظور شخصی از طریق ایمیل بسیار محتمل‌تر است.

با همکاران مدام دور هم جمع شوید

وقتی افراد یک هدف مشترک دارند و با هم به موفقیت‌های بزرگ می‌رسند، یک رابطه را شکل می‌دهند. کار با هم برای ایجاد چیزی مانند جادو، لذت‌بخش است. نشریه اکونومیست گروه بیتلز را به عنوان نمونه‌ای از یک تیم با عملکرد بالا، مثال می‌زند و می‌گوید: «بیتلز کاری را که برای امرار معاش انجام می‌دهد، دوست دارد. آنها وقتی موسیقی پخش نمی‌کنند، در مورد آن صحبت می‌کنند یا به آن فکر می‌کنند. آنها بعد از انتشار آهنگ‌های خود کیفیت آن را پیگیری می‌کنند و مدام در رابطه با آن‌ها دور هم جمع می‌شوند.»

اگر تا به حال بخشی از یک "جلسه گردهمایی" مشترک بوده‌اید، این احساس را می‌شناسید. کارمندان شما هم می‌خواهند این احساس را داشته باشند: رضایت و غرور از خلق چیزی عالی در حین تفریح. دوستان صمیمی به یکدیگر اعتماد می‌کنند، یکدیگر را می‌پذیرند و هم را می‌بخشند. تحقیقات گالوپ نشان داده است هنگامی که دوستان صمیمی با هم کار می‌کنند، به طور قابل توجهی این احتمال افزایش می‌یابد که مشتریان و شرکای داخلی را درگیر کنند، کارهای بیشتری را در زمان کمتر انجام دهند، از یک محل کار امن‌تر حمایت کنند، نوآوری کنند و ایده‌ها را به اشتراک بگذارند، و از کار لذت ببرند.

همکاران را به کاری مجبور نکنید

دوران "ساعت‌های خوش غیراجباری" و "دفاتر مهدکودکی" پر از بازی و وسایل رنگارنگ بازی‌ برای تشویق کارکنان به ماندن تا دیروقت با هدف انجام فعالیت‌های مبتنی بر تشکیل تیم، به مدد پاندمی به پایان رسیده است. پائول لوپوشینسکی، موسس مرکز مشاوره‌ای "پلی‌فیشنت" در ونکوور، می‌گوید: «موضوع آن فرهنگ کاری، واقعا لذت بردن نیست بلکه تشویق افراد به ماندن در محیط کاری برای مدتی طولانی‌تر است.» می‌توانید خط‌مشی‌ها یا آموزش‌ها یا زمان‌بندی کارها را اجباری کنید، اما نمی‌توانید افراد را مجبور کنید با هم دوست شوند. شما نمی‌خواهید کارمندان از دورهمی‌های شرکت متنفر باشند.

اگر شرکت شما با وجود مزایای ثابت شده برای نتایج تجاری، هنوز دوستی در محل کار را منع می‌کند، این فرض ساده را به خاطر بسپارید: نادیده گرفتن دوستی‌ها، نادیده گرفتن طبیعت انسان است. در نبرد بین سیاست شرکت و طبیعت انسان، طبیعت انسان همیشه برنده است. شواهد حاکی از آن است که افراد نیازهای اجتماعی خود را بدون توجه به آنچه که اجباری است برآورده خواهند کرد. برای شرکت‌ها بسیار بهتر است که از قدرت این نوع سرمایه اجتماعی بهره‌برداری کنند نه اینکه علیه آن مبارزه کنند.

منبع: HBR

نویسنده: جان کلیفتون

مترجم: شادی آذری حمیدیان