فردای اقتصاد: به‌رغم تمرکز جدیدی که بر آموزش‌ها و برنامه‌ریزی‌ها در رابطه با اتحاد مشاهده می‌شود، تحقیقات نشان می‌دهد که زنان و سایر گروه‌هایی که در نیروی کار تعدادشان کمتر است، نسبت به مردان شواهد کمتری مشاهده می‌کنند دال بر این که تغییرات قابل توجهی در محیط کار در راستای برابری جنسیتی شکل گرفته است.
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که شکافی دائمی بین درک مردان و زنان از اینکه مردان واقعاً چگونه و با چه رفتاری در محل کار حضور می‌یابند وجود دارد. وقتی که از شرکت‌کنندگان در نظرسنجی در مورد بسیاری از رفتارهای خرد پرسش شد که با اتحاد برای برابری جنسیتی در ارتباط بودند، نابرابری جنسیتی چند برابر شد و بیشتر خود را نشان داد. بر اساس یافته‌های این مطالعه، مردان همچنین بیشتر از زنان به خود و سایر مردان به عنوان متحدان و مدافعان فعال نگاه می‌کنند، اما به نظر می‌رسد مردانی که در برنامه‌های اتحاد مشارکت می‌کنند، گر چه بیشتر از اقدامات لازم برای اتحاد واقعی آگاهی دارند اما فقط احتمال اینکه اقدامات خود در رابطه با مبارزه با نابرابری جنسیتی را گزارش کنند، بیشتر است.
خوشبختانه بهترین اقداماتی که می‌توان برای از میان بردن خلاء موجود در اتحاد کاری بین مردان و زنان انجام داد، شناخته شده‌اند. نخست، متحد شدن را باید به یک ارزش در سازمان تبدیل کرد. دوم باید به حرف‌های رهبران تیم "تنوع، برابری و شمول" و رهبران تیم "گروه منابع انسانی" گوش سپرد و با آن‌ها همکاری کرد. سوم، باید از مرحله آگاهی به مرحله اقدام حرکت کرد. چهارمین و آخرین نکته اینکه باید یک جامعه از متحدان کاری ایجاد کرد که در آن تجربیات افراد به اشتراک گذاشته می‌شود، از آن‌ها درس گرفته می‌شود و کل جامعه به رشد و بالندگی می‌رسد.
منبع: HBR
نویسنده: دیوید جی اسمیت
مترجم: شادی آذری حمیدیان
تبادل نظر