ترفند عجیب برای اخراج بی سرو صدای کارمندان

فردای اقتصاد: بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰، شرکت‌های آمریکایی بیش از ۸ میلیون کارگر را اخراج کردند. امروزه، در حالی که خطر یک رکود دیگر در حال افزایش است، بسیاری از کارفرمایان دوباره به فکر کاهش نیروی کار خود هستند. اما به جای اخراج یا تعدیل نیرو، تحقیقات نشان می‌دهد که شرکت‌ها ممکن است به طور فزاینده‌ای به رویکرد زیرکانه دیگری روی آورند: اخراج بی‌سروصدا.

برای جلوگیری از هزینه‌های مالی، روانی و حقوقی مرتبط با اخراج افراد، برخی از شرکت‌ها ممکن است عمدا یک محیط کاری خصمانه ایجاد کنند که افراد را تشویق به ترک داوطلبانه کند. البته، در سطح فردی، این یک پدیده جدید نیست – مدیران مدت‌هاست که از تاکتیک‌های مشابهی برای بیرون راندن افراد ضعیف استفاده می‌کنند، بدون اینکه به آنها پولی بدهند یا خطر اقدامات تلافی‌جویانه پرسنل آن‌ها را تهدید کند. اما به تازگی، به نظر می‌رسد شرکت‌هایی مانند متا و تسلا به طور فزاینده‌ای از اخراج بی‌سروصدا به عنوان یک استراتژی کاهش نیروی کار در مقیاس گسترده‌تر استفاده می‌کنند.

در واقع، یک مطالعه نشان داد که اکثر کارگرانی که در سال ۲۰۲۱ شغل خود را ترک کردند، به دلیل دستمزد پایین، کمبود فرصت‌های رشد یا احساس بی‌احترامی،  کار خود را ترک کردند. گاهی ممکن است کارمندان ببینند که مجبورند تحت سیاست‌های جدید کار کنند یا انتظار می‌رود مسئولیت‌های جدیدی را بر عهده بگیرند، مشاغل آنها به آرامی به چیزی تبدیل می‌شود که از آنچه روز نخست توافق کردند دورتر و دورتر می‌شود، تا این که دیگر استعفا به عنوان تنها گزینه به نظر می‌رسد. بدتر از آن، بسیاری از کارمندان حتی نمی‌دانند اخراج بی‌صدا چیست - چه رسد به اینکه بدانند چگونه می‌توانند آن را تشخیص دهند، یا وقتی برایشان اتفاق می‌افتد چه کاری بایدانجام دهند.

به همین دلیل است که در اوایل امسال، از بیش از ۱۰۰۰ کارگر آمریکایی از طیف وسیعی از صنایع و نقش‌ها خواستیم تجربیات خود را در مورد اخراج بی‌صدا به اشتراک بگذارند. بر اساس پاسخ‌های آن‌ها، ما چندین شاخص رایج را شناسایی کردیم که ممکن است نشان دهد کارفرما در تلاش است تا "انگیزه" کارگران را به ترک آن محیط کاری، افزایش دهد.

علائم هشدار اخراج بی‌صدا:

تغییرات مربوط به مسئولیت‌های کاری:

• واگذاری مجدد مسئولیت‌های شغلی مهم به سایر کارکنان
• تنزل دادن یک کارمند، یا تغییر شرح وظایف آنها
• عدم تخصیص فرصت‌های نویدبخش
• تعیین اهداف عملکرد غیرمنطقی
• اعطای مسئولیت‌هایی به کارمند که نامطلوب یا ناهماهنگ با نقش اوست
• جلوگیری از دریافت ترفیع برای شایستگی یک کارمند

تغییرات مربوط به جبران خسارت:

• کاهش دستمزد
• جلوگیری از درآمد بیشتر کارمند با انجام کار بیشتر یا اضافه کاری
• ارائه نکردن پاداش یا افزایش سالانه مورد انتظار

تغییرات مربوط به شرایط کار:

• تغییر ساعت کاری یا شیفت‌های منظم
• افزایش حجم کار به سطوح غیرمنطقی یا غیرقابل مدیریت
• اجبار یک کارمند به جابجایی
• از بین بردن "مزایایی" مانند برخورداری از یک دفتر یا پارکینگ اختصاصی

تغییرات مربوط به ارتباطات سرپرست:

• عدم بحث در مورد تغییر مسیر شغلی یا ارائه بازخورد عملکرد
• ارزیابی ناعادلانه یک کارمند، ارائه بازخورد بیش از حد تند، یا انتقاد دائم از کار آنها
• "شبح سازی" یا لغو مکرر جلسات
• عدم ارائه اطلاعات حیاتی مرتبط با کار و مسئولیت‌های یک کارمند
• اعتبار ندادن به کارمند برای کارش یا حتی بدتر از آن دادن اعتبار به دیگران

تجربه این تغییرات می‌تواند واقعاً تضعیف‌کننده باشد. اگر محل کار یا سرپرست شما باعث می‌شود احساس بی‌کفایتی، قدردانی نشدن، محرومیت، افسردگی یا انزوا کنید، طبیعی است که بخواهید آن را ترک کنید. در واقع، بیش از یک چهارم افراد در نظرسنجی ما گزارش دادند که در پاسخ به این نشانه‌های اخراج بی‌صدا، در واقع شروع به جستجوی شغل جدید کرده‌اند (که این موضوع نشان می‌دهد ایجاد این شرایط، در واقع می‌تواند یک استراتژی کاهش موثر – هرچند غیراخلاقی – پرسنل باشد.)

اما بسیاری از افراد دیگر راه‌هایی را به اشتراک گذاشتند که از طریق آن‌ها توانستند به این مشکل رسیدگی کنند و به جلو حرکت کنند. در زیر، تجربیات آن‌ها را در ده مرحله تاکتیکی خلاصه کرده‌ایم که اگر نگران این هستید که ممکن است بی‌صدا اخراج شوید، می‌توانید این راهکارها را انجام دهید - قبل از اینکه در دام چنین پدیده‌ای بیفتید:

اگر در شرایطی هستید که بی سروصدا اخراج می‌شوید چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

۱. وضعیت را به طور منطقی تشخیص دهید.

آیا واقعاً بی‌سروصدا اخراج می‌شوید؟ یا در حال اغراق بیش از حد شرایط هستید؟ آیا شرایط عینی وجود دارد که بتواند تصمیمات مدیران شما را توضیح دهد؟ آیا تغییرات نامطلوب واقعا فقط شما را هدف قرار می‌دهند یا همه به یک اندازه تحت تأثیر قرار می‌گیرند؟ در یک موقعیت حساس و ناراحت‌کننده، به راحتی می‌توان اعمال دیگران را اشتباه تفسیر کرد. اگر محل کار شما واقعاً غیرقابل تحمل شده است و به سلامت روان شما آسیب می‌رساند، ممکن است زمان آن رسیده باشد که کار را ترک کنید - اما مهم است که قبل از واکنش، مطمئن شوید که درک دقیقی از وضعیت خود دارید.

۲. دانش، قدرت است.

برای اینکه اطمینان حاصل کنید آیا اطلاعات شما درباره اینکه تغییرات در شرایط کاری شما قابل قبول یا غیرقابل قبول است، به روز هستید، مهم است که با قوانین و مقررات شرکت خود آشنا شوید. شما همچنین باید در مورد معیارهای ارتقاء و افزایش حقوق و همچنین قراردادهای حرفه خاص خود آگاه باشید، به خصوص در مورد میزان پرداختی و ساختارهای حقوق و دستمزد. این چارچوب مرجع می‌تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید آیا تجربیات شما برای شرکت و صنعت شما معمولی است یا واقعیت دارد که  بی‌سرو صدا اخراج می‌شوید.

۳. خوبی‌ها را مستند کنید.

سوابق کتبی از دستاوردها و موفقیت‌های خود نگه دارید. اطمینان حاصل کنید که می‌توانید ارزشی را که به شرکت اضافه کرده‌اید از نظر نتایج محسوس و قابل اندازه‌گیری نشان دهید.

۴. بدی‌ها را مستند کنید.

به همان اندازه مهم است که سوابق کتبی از هرگونه شواهدی مبنی بر اینکه با شما بدرفتاری می‌شود را نگه دارید. این شامل ایمیل‌ها، گزارش‌های ارزیابی، بازخورد کتبی و غیره می‌شود. همچنین مطمئن شوید که حوادث مختلفی را که باعث می‌شوند شما احساس عدم قدردانی، طردشدن یا کم‌ارزش‌شدن کنید، مستند نمایید.

۵- آشکارا و فعالانه ارتباط برقرار کنید.

اگر نگران وضعیت خود هستید، به سرپرست خود نزدیک شوید و یک گفتگوی آزاد و صادقانه در مورد احساس خود داشته باشید. تا حد امکان دقیق باشید و سعی کنید به جای اینکه صرفاً شکایت کنید، روی راه‌های تاکتیکی تمرکز کنید تا مدیرتان بتواند اوضاع را بهتر کند.

۶. به دنبال کمک حقوقی باشید.

گاهی اوقات مشاوره با یک وکیل یا نماینده اتحادیه می‌تواند به شما در ارزیابی شدت یک وضعیت و تعیین بهترین راه برای رسیدگی به آن کمک کند. علاوه بر این، گاهی اوقات فقط آگاهی از اینکه با یک وکیل یا نماینده اتحادیه مشورت کرده‌اید کافی است تا سرپرست را از ادامه مسیر اخراج بی‌سروصدا باز دارد.

۷. از سلامت روان خود محافظت کنید.

استرس ناشی از اخراج بی‌سروصدا می‌تواند تلفات قابل توجهی بر سلامت روان شما داشته باشد. برای کمک به کنار آمدن با این چالش‌ها، کار با یک درمانگر، مشاور یا دیگر حرفه‌ای را در نظر بگیرید. همچنین می‌توانید با دوستان، خانواده و همکاران تماس بگیرید که هم می‌توانند پشتیبانی و هم مشاوره تاکتیکی ارائه کنند.

۸. ترک کار خاموش را انتخاب کنید.

این رویکرد جنبه‌های منفی خود را دارد، اما به خصوص وقتی که بهترین راه را برای ادامه تعیین می‌کنید، ترک بی سر و صدا (یعنی رها شدن از کار خود و انجام حداقل‌های وظایف محوله) می‌تواند یک گزینه موثر برای کاهش بخشی از استرس مرتبط با اخراج بی‌سروصدا باشد.

۹. اقدام قانونی انجام دهید.

بخشی از نکته اخراج بی‌سروصدا این است که اقدامات قانونی را برای کارمندان دشوارتر می‌کند - اما این به این معنی نیست که اصلاً چاره‌ای وجود ندارد. برای ایجاد یک پرونده حقوقی، احتمالاً باید ثابت کنید که شرکت به طور اساسی و غیرمنصفانه شرایط کاری شما را تغییر داده است و این تغییرات منجر به خسارات واقعی و قابل اثبات از نظر درآمد یا رفاه شما شده است.

۱۰. قبل از ترک کار، مذاکره کنید.

در نهایت، اگر برای شما واضح است که شرکت می‌خواهد شما را بیرون کند و تصمیم گرفته‌اید که آن کار ارزش ماندن را ندارد، فقط استعفای خود را تسلیم نکنید. درعوض، یک بحث صریح با سرپرست خود شروع کنید که نشان می‌دهد شرکت به دنبال کاهش نیروی کار خود است و شرایطی را که بر اساس آن با ترک موافقت می‌کنید را به اشتراک بگذارید. به عنوان مثال، پیشنهاد ترک داوطلبانه کار را در ازای شش ماه حق انفصال، یک توصیه‌نامه مثبت، حمایت از موقعیت شغلی یا هر مزیت دیگری که برای شما مهم است، در نظر بگیرید. شما لزوماً هر آنچه را که می‌خواهید دریافت نخواهید کرد - اما اگر شرکت شما می‌خواهد شما کارتان را ترک کنید و نمی‌خواهد شما را اخراج کند، به این معنی است که شما اهرمی دارید. بنابراین بهتر است وقتی از در بیرون می‌روید امتیازی را از دست ندهید.

مطمئناً، صحبت درباره این توصیه‌ها گاهی اوقات می‌تواند آسان‌تر از اجرای آن باشد. در مطالعه مشخص شد که بیش از ۴۰ درصد از پاسخ‌دهندگانی که اخراج بی‌سروصدا را تجربه کرده بودند، به سادگی سعی کردند مشکل را نادیده بگیرند و نسبت به ایجاد مشکل یا جرقه درگیری ابراز بی‌میلی کردند. اما هنگامی که علائم هشداردهنده را که باید مراقب آنها باشید و اقداماتی که می‌توانید برای رفع آنها انجام دهید را بدانید، ابزارهایی را خواهید داشت که برای پیشی گرفتن از مشکل نیاز دارید. چه تصمیم به ترک کار یا کنار گذاشتن آن گرفته باشید، به یاد داشته باشید که شایسته قدردانی و ارزش‌گذاری هستید – چه در شغل فعلی چه شغل بعدی.

منبع: HBR

نویسنده: ایالا رو وی یو 

مترجم: شادی آذری حمیدیان