فردای اقتصاد: واردات در اقتصاد ایران چه جایگاهی دارد؟ محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های وارداتی که از سال ۹۷ افزایش یافت، چه اثری بر تولید کشور گذاشته است؟ سیاست جایگزینی واردات در اقتصاد ایران موفق بوده است؟ آیا توسعه اقتصادی کشور در سایه توانایی تامین کلیه اقلام مورد نیاز مردم از سوی تولیدکنندگان داخلی، محقق می‌شود؟ نظام چندنرخی بودن ارز به نفع واردات و واردکننده است؟ برآوردها نشان می‌دهد که چندنرخی بودن ارز، رانتی معادل ۱۵۰هزار میلیارد تومان به دنبال دارد. این رانت چه تبعاتی برای اقتصاد کشور خواهد داشت؟
در برنامه شمارش معکوس امروز همراه با علیرضا مناقبی، رئیس مجمع واردات ایران به بررسی این سوالات پرداختیم. رئیس مجمع واردات ایران با طرح این سوال که چرا در طول دهه‌های گذشته واردات را خارج از مسیر عادی زندگی مردم و مسیر اقتصاد دیده‌ایم؟، گفت: عامه مردم فکر می‌کنند که باید همه چیز را تولید کنیم تا زندگی خوب داشته باشیم؛ در صورتیکه در سایر کشورها کالاهایی که برای‌شان مزیت نسبی دارد در داخل تولید می‌کنند و سایر کالاهایی که بقیه در آن مزیت دارند را وارد می‌کنند.
به گفته مناقبی، در این شیوه منافع مصرف‌کننده ملاک است. بر این اساس، منافع مصرف‌کننده باید ملاک باشد، نه منافع قشر خاصی از افراد. وی با اشاره به ممنوعیت‌های واردات از اردیبهشت ماه ۹۷، گفت: این ممنوعیت‌ها با عنوان حمایت از تولید اعمال شد، اما من حمایتی در این اقدام ندیدم. با این اقدام جلوی فعالیت واردکنندگان شناسنامه‌دار گرفته شد. وقتی اهرمی به نام عوارض و حقوق گمرکی داریم، چرا باید ممنوعیت کلی را اعلام کنیم. علاوه بر این، با اعمال ممنوعیت‌ها نیاز داخل به کالا برطرف نشد، بلکه به سمت بازار غلط (تمایل به مصرف کالاهای قاچاق) سوق پیدا کرد.
وی ادامه داد: تصور این است که اگر کالایی به کشور قاچاق می‌شود به ارز نیاز ندارد؛ این در حالی است که برای کالای قاچاق هم مصارف ارزی داریم. امروز بعد از چهار سال، کدام کالا را که در لیست ممنوعه واردات است، در بازار پیدا نمی‌کنیم؟ منافع چه کسانی در این مسیر است؟ من موافق واردات بی‌حد و مرز نیستیم و از مسیر تعرفه و حقوق گمرکی می توان واردات را کنترل کرد. مناقبی گفت: من تمام قد از تولید دفاع می‌کنم، اما امروز در این زمینه چه می‌کنیم؟
وی با ذکر مثالی در حوزه صنعت شیرینی و شکلات، گفت: وقتی این صنعت شکوفا شد که واردات‌اش آزاد شد و با ایجاد یک رقابت سالم توام با رفاقت، صنعت شیرینی و شکلات ایران پیشرو در بازارهای صادراتی شد. اما با ممنوعیت وارداتی، آیا صادرات در این صنعت بیشتر شد؟ جلوگیری از واردات چه اثری بر جامعه و سبد هزینه مردم داشت. آیا جز این بود که عملا با حجم بالای قاچاق مواجه شدیم.
تبادل نظر