مغالطه قمارباز به زبان ساده: اگر سکه را ده بار بیندازید، هشت بار شیر و فقط دو بار خط بیاید، ممکن است وسوسه شوید که اگر دوباره این کار را انجام دهید، از آنجایی که خط کم آمده بود، این بار احتمال آمدن خط بیشتر است. این همان «مغالطه قمار باز» است که مغالطه مونته کارلو یا مغالطه آمار نیز نامیده می‌شود.
اساساً این تفکر از نظر منطقی نادرست است که شما را به این باور می رساند که چون ۱۰ پرتاب سکه قبلاً رخ داده است، یازدهمی قابل‌پیش‌بینی‌تر خواهد بود. نکته این است که هر پرتاب سکه یک رویداد کاملا مستقل است و احتمال آمدن خط همیشه ۱ از ۲ یا ۵۰٪ است. مهم نیست که آیا این اولین پرتاب سکه شماست یا ۱۰۰۰۰ پرتاب قبل از آن رخ داده است.
به بیان دیگر، این باور که رویدادی که از نظر آماری مستقل است، مانند پرتاب سکه، تحت تأثیر نتایج گذشته قرار دارد، اشتباه است. البته، همه رویدادها مانند پرتاب سکه از نظر آماری مستقل نیستند.
مثلاً در دسته کامل کارت‌های پوکر، احتمال کشیدن یک آس ۴ از ۵۲ است، یعنی ۷.۶۹ درصد. با این حال، اگر یکی برداشته شود، تنها سه تا باقی می‌مانند. پس احتمال بیرون‌آمدن یک آس دیگر سه از ۵۱ می‌شود، یعنی ۵.۸۸ درصد.
در مجموع، مهم است که به یاد داشته باشید که وقتی صحبت از رویدادهای آماری مستقل می‌شود، عملکرد گذشته اهمیتی ندارد.
مغالطه قمارباز یا رشد شانس چیست؟
مغالطه قمارباز یا رشد شانس (Gambler’s fallacy bias)، یک سوگیری شناختی است که درواقع وقتی یک اتفاق چندبار پشت سر هم رخ می‌دهد، نتیجه می‌گیریم که دفعه بعد احتمالا عکس آن اتفاق می‌افتد.
تبادل نظر