روزنامه فرهیختگان: محاسبه دقیق خروج سرمایه کار دشواری است، اما میتوان با بررسی «حساب سرمایه» که دادههای آن توسط بانک مرکزی منتشر میشود به بخشی از این واقعیت دست یافت. در این خصوص تنها آماری که میتوان به آن اشاره داشت، اولی رصد خرید ملک و سرمایهگذاری و تاسیس شرکت و انواع و اقسام سرمایهگذاریهای ایرانیان در کشورهای دیگر است. در این خصوص گرچه دادههایی در زمینه خرید ملک و تاسیس شرکتها در برخی از کشورها قابل دسترسی است، اما همه کشورها این دادهها را منتشر نمیکنند. همچنین یکی از روشهای دریافت تابعیت و اقامت در سایر کشورها، سرمایهگذاری در بازار سرمایه، داشتن دارایی قابل توجه و دراختیار گذاشتن آن درخدمت دولت کشور مقصد و سایر داراییهایی است که معمولا دادههای آن بهطور رسمی منتشر نمیشود. پس در اینجا دسترسی ما به تنها بخشی از آمارهای خروج سرمایه است. اما بخش دیگری از آمارهای مربوط به خروج سرمایه واقعیتهای پنهان در حساب سرمایه است. به این صورت که در نبود آمارهای واقعی و رسمی و مستند و عدممشخصبودن اجزای حساب سرمایه کشور، میتوان بخشی از تضعیف حساب سرمایه کشور را به خروج سرمایه از کشور و عدمجذب سرمایهگذاری خارجی مستقیم خارجی نسبت داد. باید اشاره کنیم که حساب سرمایه بهعنوان عامل مسلط، نقش کاهنده و مشارکت منفی در موازنه کل تراز پرداختهای کشور دارد.
آنطورکه در نمودار قابل رویت است، خالص حساب سرمایه ایران از سال ۱۳۸۵ به بعد بدترین وضعیت را پیدا کرده است، وضعیتی که حتی در دوره جنگ تحمیلی نیز در ایران تجربه نشده است. طبق این آمارها، با انتخاب محمود احمدینژاد بهعنوان ریاستجمهوری ایران در سال ۱۳۸۴، خالص حساب سرمایه ایران وضعیت بحرانیتری به خود گرفته است. این وضعیت با بحران امنیتی سال ۱۳۸۸ و پس از آن با تشدید تحریمهای آمریکا علیه ملت ایران در سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ بازهم بحرانیتر شده، بهطوریکه بالاترین رقم خالص حساب سرمایه طی ۴۰ سال اخیر مربوط به چهار سال ۱۳۸۹، ۱۳۹۰، ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ است. در این سالها خالص حساب سرمایه بین منفی ۱۶ تا ۱۹.۴ میلیارد دلار بوده است. طبق آمارهای رسمی بانک مرکزی، خالص حساب سرمایه از سال ۱۳۸۴ تا ۱۴۰۰ به رقم منفی ۱۶۸ میلیارد دلار رسیده است. رقمی که حتی اگر نصف آن هم خروج سرمایه باشد، به اندازه دو سال کل صادرات غیرنفتی کشور است.
ایرانیها در رتبه ۴ تا ۸ مهاجرت به کانادا
سرمایهگذاری ایرانیها در خارج بهواسطه فقدان آمارهای رسمی داخلی، چندان قابل رصد نیست اما در برخی کشورها ازجمله کانادا، امارات و ترکیه بخشی از جریان خروج سرمایه به این مقاصد تقریبا در دادههای رسمی این کشورها قابل رصد است. یکی از این نمونههای قابل تامل، مورد کشور کاناداست. این کشور سالهاست به سیاهچاله جذب مفسدان اقتصادی سایر کشورها ازجمله ایران تبدیل شده است. البته درصد کمی از شهروندان و مهاجران ایرانی دارای سوءسابقه و سابقه مفاسد اقتصادی هستند که حالا ساکن کانادا شدهاند. اما آمارهای رسمی که بتوان میزان مهاجرت ایرانیها به این کشور را رصد کرد، صرفا در تعداد سالانه افراد دریافتکننده تابعیت دائم کانادا در دسترس است. طبق دادههای آماری سالانه اداره مهاجرت، شهروندی و پناهندگی کانادا (IRCC)، از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ تعداد درمجموع ۷۶ هزار و ۳۸۱ ایرانی از کانادا تابعیت دائم دریافت کردهاند. آنطور که در آمارها قابل مشاهده است این افراد فقط دریافتکنندگان تابعیت دائم بوده و سایر شیوههای مهاجرتی ازجمله دانشجویان، اقامت موقت، ویزاهای گردشگری و کوتاهمدت در آن ذکر نشده است. طبق گزارش رسمی اداره مهاجرت، شهروندی و پناهندگی کانادا، ایرانیها در سال ۲۰۲۱ پس از کشورهای پرجمعیتی همچون هند با رتبه ۱، چین با رتبه ۲، فیلیپین با رتبه ۳، نیجریه با رتبه ۴، فرانس با رتبه ۵، آمریکا با رتبه ۶ و برزیل با رتبه ۷، در رتبه ۸ قرار گرفتهاند. توجه داشته باشیم پس از ایرانیها، از کشورهای عربی یا از کشورهای ثروتمند یا حتی از ترکیه خبری نیست و این افغانستانیها هستند که در رتبه ۹ و پاکستانیها در رتبه ۱۰ قرار گرفتهاند. البته در برخی سالها مثل ۲۰۱۵ و ۲۰۱۴ ایرانیها رتبه ۴ را در مهاجرت به کانادا داشته و در برخی سالها رتبه ۶ را نیز کسب کردهاند.
سرمایهگذاری ۲۰ میلیارد دلاری ایرانیها در کانادا
مهاجرت به کانادا انواع و اقسامی دارد. یکی از آنها، مهاجرت از طریق کارآفرینی است. درخصوص دریافت تابعیت کانادا با تابعیت، هر یک از استانهای کانادا برنامه مستقلی برای اعطای تابعیت به سرمایهگذاران خارجی دارند. در برنامههای کارآفرینی معمولا براساس عوامل مختلفی همچون میزان سرمایه، سابقه کار مدیریتی یا کارآفرینی، سن، مدرک زبان، مدرک تحصیلی و ... به افراد امتیاز داده میشود. برای مثال، برای دریافت تابعیت در استان آنتاریو کانادا باید شما ۸۰۰ هزار دلار دارایی داشته باشید یا ۶۰۰ هزار دلار در کانادا سرمایهگذاری کنید. در استان منیتوبا کانادا رقم دارایی ۵۰۰ هزار دلار و رقم سرمایهگذاری ۲۵۰ هزار دلار است. در مناطق کمجمعیت استان با ۵۰۰ هزار دلار دارایی و ۱۵۰ هزار دلار سرمایهگذاری میتوان اقدام کرد. در جزیره پرنس ادوارد کانادا دارایی ۶۰۰ هزار دلار و سرمایهگذاری ۱۵۰ هزار دلار است. در ایالت ساسکاچوآن کانادا دارایی ۵۰۰ هزار دلار و سرمایهگذاری ۳۰۰ هزار دلار است. در ایالت نوااسکوشیا کانادا دارایی ۶۰۰ هزار دلار و ۱۵۰ هزار دلار است. یکی دیگر از برنامههای جذب سرمایهگذار خارجی، برنامه سرمایهگذار مهاجر کبک (QIIP) است. هدف QIIP تشویق اتباع خارجی ثروتمند با تجربه تجاری برای مهاجرت به کبک است تا بتوانند به اقتصاد کانادا کمک کنند. این کمک به صورت سرمایهگذاری مستقیم به دولت است که به نوبه خود از این سرمایه برای پیشبرد و تامین مالی تعدادی از برنامههای اقتصادی استان استفاده میکند. اتباع خارجی متقاضی دریافت تابعیت باید صاحب حداقل دو میلیون دلار سرمایه باشند. دارای بین ۲ تا ۵ سال سابقه مدیریتی باشند، قرارداد سرمایهگذاری با یکی از شرکتهای واسطه مورد تایید دولت کبک را امضا کنند، سرمایهگذاری به میزان ۱.۲ میلیون دلار به مدت ۵ سال در کبک انجام دهند.
با در نظر گرفتن حداقل ۲۵۰ هزار دلار انتقال سرمایه از سوی ایرانیان به کانادا برای دریافت تابعیت دائم در این کشور و با در نظر گرفتن این موضوع که طی سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ تعداد ۷۶ هزار و ۳۸۱ ایرانی از کانادا تابعیت دائم دریافت کردهاند، میزان سرمایهگذاری ایرانیها در این کشور به رقم عجیب ۱۹ میلیارد دلار میرسد. البته اگر لیست داراییهای منتقل شده از سوی ایرانیان به این کشور را هم لحاظ کنیم رقم خروج سرمایه از ایران به کانادا طی سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ به بالاتر از ۲۰ میلیارد دلار نیز میرسد.
ارقام عجیب از سرمایهگذاری در امارات
مورد دیگر از نمودهای خروج سرمایه در ایران، به مقصد امارات است. البته امارات مقصد قدیمی است و درحال حاضر کمتر مورد توجه ایرانیان است. طبق آمارها، در سال گذشته ۵۴۵ هزار ایرانی در امارات ساکن بودهاند. گرچه در سالهای اخیر خروج سرمایه از ایران به مقصد دبی و ابوظبی امارات کمتر شده، اما طبق آمارهای اداره املاک و اراضی دبی، در سال ۲۰۱۲ حجم سرمایهگذاری ایرانیها در املاک امارات حدود ۹۰۰ میلیون دلار بوده است. همچنین طبق این آمارها، ایرانیها در سال ۲۰۱۱ پس از هندیها، انگلیسیها و پاکستانیها، در رتبه چهارم گروه خریداران املاک در دبی بودند که ۱۱۴۴ ملک به ارزش یک میلیارد و ۲۱۵ میلیون دلار خریداری کرده بودند. این ارقام در سالهای بعد نیز بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار در نوسان بوده، اما از سال ۲۰۱۷ تاکنون ارقام قابلتوجهی منتشر نشده است.
سرمایهگذاری ۹ میلیارد دلاری در ترکیه
در سالهای اخیر ترکیه به یکی از اصلیترین مقاصد خروج سرمایه از ایران و البته برخی کشورهای همسایه و روسیه تبدیل شده است. براساس قوانین مهاجرتی ترکیه، این کشور ۶ شرط برای اعطای تابعیت دائم دارد که شامل ۱. سپرده بانکی از سهمیلیون دلاری ۵۰۰ هزاردلاری، ۲. سرمایه ثابت ۵۰۰ هزاردلاری، ۳. ارزش خانه خریداریشده ۲۵۰ هزار دلار (امسال به ۴۰۰ هزاردلار)، ۴. شرط استخدام ۵۰ کارمند ۵. خرید سهام به ارزش ۵۰۰ هزاردلار و ۶. خرید اوراق قرضه به ارزش ۵۰۰هزاردلار است. بررسیها نشان میدهد ایرانیها از سال ۲۰۱۵ تا ۱۰ ماهه ۲۰۲۲ تعداد ۳۵ هزار و ۵۵۸ فقره مسکن در این کشور خریداری کردهاند. اگر بهطور میانگین رقم سرمایهگذاری را ۲۵۰ هزار دلار هم در نظر بگیریم، رقم خروج سرمایه از ایران به ترکیه طی سالهای ۲۰۱۵ تا ۱۰ماهه امسال به حدود ۹ میلیارد دلار میرسد. البته این فقط در حوزه خرید خانه است و آمار تاسیس شرکتها، خرید سهام و سپرده بانکی در نظر گرفته نشده است.
تبادل نظر