فردای اقتصاد: سبد تولید داخلی ایران طی یک سال گذشته حدود ۴۲٫۴ درصد افزایش قیمت داشته است. اما این افزایش که تورم تولیدکننده نامیده می‌شود و در واقع تورم کالای ارائه‌شده توسط تولیدکنندگان را می‌سنجد، اختلاف زیادی میان بخش‌های مختلف داشته است. بخش خدمات ۶۲ درصد تورم تولیدکننده داشته، در حالی که این عدد برای بخش صنعت (ساخت) ۲۵٫۶ درصد و برای کل بخش کشاورزی و دامداری نزدیک به ۵۰ درصد بوده است.
تورم بالای صد درصد برای کدام کالاها اتفاق افتاد؟
در نمودار بالا چند بخش جزئی‌تر که از بیشترین تورم‌ها و کمترین تورم‌ها هستند، به نمایش درآمده است. تورم خدمات مربوط به جا و غذا (تقریباً شامل انواع رستوران‌ها و اقامتگاه‌ها) ۱۱۲ درصد بوده است. تورم نقطه‌ای این بخش، از تابستان گذشته و پس از ظاهرشدن اثرات حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی در مواد اولیه خوراکی با افزایش قابل توجهی روبه‌رو شد. تورم بالای این بخش همچنین از تورم بالای مسکن هم نشأت می‌گیرد. هم رستوران‌ها و هم هتل‌ها و اقامتگاه‌ها به ویژه در شهرهای بزرگ تحت تأثیر هزینه اجاره و مسکن هستند و بخش قابل توجهی از هزینه نهاده‌هایشان را این بخش تشکیل می‌دهد.
همچنین بخوانید: یک علت پنهان تورم خوراکی‌ها
همان‌طور که نمودار نشان می‌دهد فعالیت‌های حوزه سلامت، دامداری و دارویی هم تورم بالای هفتاد درصدی داشته‌اند. ریزشدن در این بخش‌ها بعضاً تورم‌های شدیدتری را هم نمایان می‌کند. برای مثال، در بخش دامداری، پرورش گوسفند و بره سنتی ۱۱۴٫۲ درصد افزایش قیمت داشته است. همچنین تورم تولیدکننده برای مراغداران صنعتی ۹۷٫۴ درصد بوده است. این تورم‌های نزدیک به صد در صد و بالاتر از آن به خوبی نشان می‌دهد که چرا تورم مصرف‌کننده برای گوشت و مرغ در سال گذشته مدام در سطوح بالایی قرار داشت.
محصولات داخلی با کمترین افزایش قیمت یک ساله
در سمت راست نمودار می‌توان چند تورم زیر بیست درصدی محصولات داخلی را مشاهده کرد. تولیدات پالایشی و شیمیایی تورم‌های بسیار پایینی داشته‌اند. تورم پالایشی‌ها ۰٫۸ درصد و تورم شیمیایی‌ها ۵ درصد بوده است.
بخش اطلاعات و ارتباطات هم به واسطه قیمتگذاری دستوری، تورمی در حد ۱۶ درصد داشته است. تورم ۱۷٫۲ درصدی باغداری هم قابل توجه است. به خصوص با توجه به این موضوع که تورم میوه و خشکبار در سبد مصرف‌کننده مقادیر به مراتب بالاتری طی یک سال گذشته تجربه کرده است.
تبادل نظر