آرش محبینژاد، دبیر انجمن صنایع همگن قطعهسازان کشور
ریسکها: عدم ثبات سیاسی و به طبع آن عدم ثبات اقتصادی، عدم ثبات مقررات و قوانین کشور، تشتت آرای مسئولان و تصمیمگیران صنعتی و اقتصادی کشور، به گونهای که عموما شاهد تصمیمهای جزیرهای در مراکز تصمیمگیری هستیم.
فرصتها: گشایشهای سیاسی و تصمیمهای کلان مسئولان کشور. در دوران پساکرونا شاهد رونق در جهان هستیم، اما اکنون دوران تورمی را در ایران طی میکنیم. حال اگر رکود تورمی رخ دهد فاتحه اقتصاد ایران خوانده است و اقتصاد کشور قفل میشود. در کنار این موارد، توسعه زیرساختها، بهبود و اصلاح ماشینآلات تولیدی و ارتقای کیفیت سطح دانش فنی و فناوری نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
اولویتها: حاکمیت باید توجه کند که قدرت اقتصادی بودن بهقدر قدرت سیاسی بودن اهمیت دارد و باید آن را در اولویت قرار داد.
اصلاح فضای کسبوکار بهنحویکه بخش مولد اقتصاد و اشتغالزا صرفه اقتصادی بالا داشته باشد و نه سفتهبازی. دریغ نکردن نقدینگی بهخصوص برای سرمایهگذاری ثابت و بهروز کردن تجهیزات و ماشینآلات و زیرساختهای تولیدی کشور که مطلقا اثر تورمی ندارد، در کنار تأمین سرمایه در گردش.
سعید مدنی، مدیرعامل سابق سایپا
ریسکها: عدم وجود امنیت سرمایهگذاری در سال آینده همچنان به دلایل زیر وجود خواهد داشت: وابسته بودن اقتصاد و همه مقولههای فرهنگی و اجتماعی به سیاست خارجی نامعقول که نتیجه آن طرد ایران از طرف اکثر کشورهای جهان و حتی همسایگان شده است؛ فرار سرمایه، تغییر پی در پی نرخ ارز، تورم لجامگسیخته، عدم امکان برگشت بخش قابل توجهی از ارز حاصل از صادرات به کشور به دلیل تحریمها، بی سر و سامان بودن نظام قیمتگذاری، ملتهب بودن فضای اجتماعی ناشی از اعتراضات فرهنگی و یا اقتصادی (اعتراض بازنشستگان و فرهنگیان و کارگران و اصناف مختلف)؛ عدم اجرای قانون تعارض منافع و نهادینه شدن فساد در کشور، عدم قبول مصوبات کنوانسیونهای بینالمللی و یا عدم حضور و عضویت در آنها مانند FATF از جمله ریسکهای کشور است.
فرصتها: فرصتهای اقتصادی بسیار محدود بوده و به نظر نمیرسد چندان اثربخش باشند. البته بعضی فرصتها برای بعضی افراد و سازمانها که توان استفاده از رانتها را داشته باشند و یا با هدف پولشویی برخی سرمایهگذاریها را انجام میدهند، وجود خواهد داشت.
اولویتها: حل مشکل عظیم فساد در کشور از طریق واقعی کردن جایگاه قوه قضاییه، -حل مشکل سیاسی با دنیا و رفع سوءتفاهم ایرانهراسی، حل مشکل برجام، عضویت در سازمانهای جهانی، اصلاح قانون تعارض منافع و اجرای دقیق آن، بکارگیری نیروهای متخصص و با تجربه در همه ارگانهای کشور، فعالسازی واقعی سازمانهای مدیریتی و توسعهای و برنامهریزی.
احمد دنیانور، عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران
ریسکها: عدم وجود امنیت لازم برای سرمایهگذاری، نوسان نرخ ارز، نبودن چشم انداز برای فضای کسبوکار سه ریسک سال جاری است. لایه چهارم ریسک این است که سرمایهگذاران هیچ برنامه مدون اقتصادی را از سوی دولتمردان مشاهده نمیکنند (نه در فضای تصمیمسازی و نه در فضای تصمیمگیری و نه در فضای اجرایی). کسری بودجه و تورم بالا دیگر ریسکهای ۱۴۰۲ است.
فرصتها: در سال پیش رو اقتصاد ایران فرصتی در حوزه سرمایه گذاری یا فعالیت های مولد ندارد و فرصتهای اقتصاد ایران در سال پیش رو بیشتر متکی به فضاهای سوداگری است. تنها نقطه کورسوی امید صادرات است. با توجه به نرخ ارز فعالان اقتصادی میتوانند در حوزههای مختلف صادرات انجام دهند. در حوزه خدمات فنی و مهندسی، و کالاهای متکی به مواد فراوری شده معدنی. پس شاید اگر بخواهیم به عنوان یک فرصت ازش یاد کنیم مسئله صادرات است. در اینجا هم دولت باید برنامهای برای وجوه حاصل از صادرات داشته باشد.
اولویتها: اول؛ صادرات و تسهیل امر صادرات و حرکت در راستای انتقال وجوه حاصل از صادرات به کشور، دوم؛ تغییر ساختار بودجه و بودجهریزی، سومین اقدام، رفع تنشهای بینالمللی است. اینکه اقتصاد را بخواهیم جدا از بازار بینالمللی ببینیم امری ناشدنی است. اگر در کشور سرمایهگذاری خارجی رخ ندهد و سرمایهگذاری داخلی با تهدید روبهرو باشد، کشور آینده اقتصادی نخواهد داشت.
سیدمصطفی هاشمیطبا، وزیر اسبق صنایع
ریسکها: وقتی اقتصاد پیشبینی پذیر نباشد، پیشبینی ریسک سرمایهگذاری به تبع آن ممکن نیست، ولی به نظر میرسد با توجه به کاهش ارزش ریال سرمایهگذاریهایی که حاصل آن ریالی باشد، بیشتر ریسکپذیر است.
فرصتها: متاسفانه فرصتهای بسیاری را از دست دادهایم مثل فرصت جهانگردی و جذب توریست، فرصت هاب انرژی، فرصت ترانزیت شرق آسیا به اروپا. شاید تداوم حرکت بسوی بازارهای همسایه و بهویژه کشورهای شمالی ایران فرصت قابل ذکری باشد.
اولویتها: متاسفانه دولتمردان و مجلس به اولویتها توجه ندارند. رشد اقتصادی بدون استحکام زیربناهای اقتصادی معنی ندارد و به همین جهت سه اولویت قابل ذکر را چنین مینگارم: توجه به کشاورزی مدرن و صرفه جویی آب (مسئله آب و خاک)، کنترل مصرف انرژی و کاهش آن، عدم رشد نقدینگی (که البته با توجه به تصویب بودجه ۱۴۰۲ امری پیچیده است).
امیرحسن کاکایی، کارشناس صنعت خودرو
ریسکها و فرصتها: انرژی (گاز و برق) و کمبود آب یکی از پرچالشترین مسائل اقتصاد ایران است. سرمایهگذاری در حوزه انرژی فرصت اقتصاد ایران در سال جاری است. حتی برای مردم عادی هم پیشنهاد می کنم که روی اصلاح مصرف خود را کار کنند.
اولویتها: اول؛ برنامههای دولت درست و همگانی پیش رود و رانت افراد خاص را بردارد. اقتصاد به سمت شفافیت برود و اگر قرار است مالیات پرداخت شود مشمول همه باشد. دوم؛ عدم اعلام وعدههای دروغ که خطرناک است و بازار را بهم میزند. سوم؛ خصوصیسازی و حکمرانی خوب. دولت و مجلس وقت بگذارد و نظام تنظیمگریشان را درست کند تا تکلیف سرمایهگذاران روشن شود. پیشنهاد میکنم که سیاست را از اقتصاد جدا کنیم. اینکه سیاسیون دائما بر اساس دیدگاههای سیاستزده شان و نه نگاه ملی، عمل میکنند، اقتصاد را به نابودی میکشاند. اگر بر اساس معیارهای اقتصادی سیاستگذاری کنیم، خیلی از مسائلمان قابل حل است.
اخبار مرتبط:
اقتصاد ۱۴۰۲ از نگاه ۴ صاحبنظر و فعال اقتصادی
راه نجات اقتصاد ایران از نگاه ۴ صاحبنظر و فعال اقتصادی
تبعات بیثباتی اقتصادی از نگاه ۴ فعال بخش خصوصی
ریسکهای ۱۴۰۲ سرمایهگذاران از نگاه ۴ صاحبنظر و فعال اقتصادی
چالشهای اساسی اقتصاد ۱۴۰۲ از نگاه ۴ صاحبنظر و فعال اقتصادی
صنایع برنده در ۱۴۰۲ از نگاه ۴ صاحبنظر و فعال اقتصادی
مسیر بازگشت اعتماد سرمایهگذاران از نگاه ۴ صاحبنظر و فعال اقتصادی
نقش مدیران کارآمد در اقتصاد از نگاه ۴ صاحبنظر و فعال اقتصادی