اثر انتخابات تایوان بر احتمال وقوع جنگ

فردای اقتصاد: شی‌ جین پینگ در سخنرانی خود در ۳۱ دسامبر، اتحاد تایوان با چین را یک اجتناب‌ناپذیر تاریخی خواند. منطقی است که رئیس حزب ترجیح می‌دهد به این وعده عمل کند بدون اینکه روی حمله همه جانبه به تایوان قمار کند. رویدادی که خطر جنگ با آمریکا را به همراه دارد. یک گزینه امن‌تر شامل ترکیبی از ملایمت و ایجاد خفقان باشد. در هر دو بخش اقتصادی و نظامی که منجر به تسلیم نخبگان سیاسی و تجاری تایوان می‌شود. صلح مدتهاست که از دو جانب آمریکا برای جلوگیری از تجاوز از جانب چین مبتنی بر جلوگیری از اعلام استقلال تایوان استوار است. صلح همچنین بر این استوار است که روسای حزب بتوانند به طور قابل قبولی ادعا کنند که چنین توافقی از طریق مذاکره امکان‌پذیر است، به ویژه برای مردم چین، که این باور را دارند که اکثریت جمعیت در تایوان آرزوی بازگشت به سرزمین مادری خود را دارند. نزدیک به ۷۵ سال از پایان جنگ داخلی چین گذشته است. جنگی که به کنترل حزب کمونیست بر سرزمین اصلی و تبعید ملی‌گرایان کومینتانگ به تایوان منتهی شد. امروزه تایوان یک دموکراسی خشن دارد که اختلافات داخلی آن به روابط این جزیره با چین مرتبط است. اگر در 13 ژانویه رای‌دهندگان تایوانی ریاست‌جمهوری را به ویلیام لای چینگ‌ته، نامزد حزب دموکراتیک پیشرو تایوان (dpp) واگذار کنند، آنها شک و تردید جدیدی را درباره چشم‌انداز اتحاد صلح‌آمیز و مذاکره ایجاد خواهند کرد. 

اما با پیروزی ویلیام لای، سومین پیروزی پیاپی حزب DPP در انتخابات ریاست‌جمهوری تایوان رقم خواهد خورد. مقامات و محققان چینی به همتایان خود در آمریکا، به عنوان محافظ ابرقدرت تایوان، هشدار داده‌اند که به لای اعتماد ندارند. لای یک مبارز خطرناک و مادام‌العمر برای استقلال تایوان به حساب می‌آید. با توجه به هشدارهای چین، به نظر می‌رسد که پس از پیروزی لای، دوره صبر و مشاهده از سوی چین وجود نخواهد داشت. برای جلوگیری از اقدامات رادیکال، می‌توان انتظار داشت که ارتش آزادی‌بخش خلق رزمایش‌هایی را انجام داده و تایوان را به روش‌های جدیدی تهدید کند. هدف از این رزمایش این است که عزم خود را به مردم چین نشان داده و برای رای‌دهندگان جزیره تایوان هم روشن کند که مسیر صلح را رد کرده‌اند. اقدامات تحریک‌آمیز جدید می‌تواند شامل ارسال هواپیماهای بدون سرنشین چینی باشد که بر فراز تایوان پرواز می‌کنند یا همینطور نیروی دریایی چین یا گارد ساحلی چین که بهانه‌ای برای جستجوی کشتی‌های تایوان پیدا می‌کنند. چین اخیرا تعرفه‌های برخی از کالاهای تایوانی را دوباره اعمال کرده و استدلال می‌کند که دولت فعلی تایوان به رهبری حزب DPP تعهدات مورد نیاز را برای حفظ توافق تجاری بین‌المللی(ECFA) پایمال کرده است. پیروزی لای می‌تواند  ECFA را به صورت کامل معلق کند.

آنگونه که اکونومیست گزارش می‌دهد، چین بر این باور است که DPP  و در واقع رای‌دهندگان تایوان، پیاده‌نظام‌های آمریکا برای عقب نگه داشتن چین هستند. درست است که در طول ۲۰ سال گذشته مقامات آمریکایی به رهبران DPP تایوان پیشنهاد داده‌اند که چین را تحریک نکنند. اما اکنون نیز دیگر سیاست واشنگتن تغییر کرده است. اگر چین در مقابل لای قلدری کند، آمریکا از او حمایت خواهد کرد. شیانگ لانکسین، استاد دانشگاه علوم سیاسی و حقوق شانگ‌های می‌گوید: چین انتخابات تایوان را آزمون صداقت امریکا می‌داند. بایدن اصرار دارد که از استقلال تایوان حمایت نمی‌کند، اما این پیام را با تعهدات بی‌قید و شرطی برای دفاع از تایوان در شرایط بحرانی اعلام کرده است. برای چین، انتخاب تایوان فرصتی برای آمریکا به حساب می‌آید تا موضع واقعی خود را روشن کند. در مقابل، چندین محقق چینی معتقدند که کشورشان انگیزه‌های کمی برای ایجاد بحران بزرگ بر سر تایوان قبل از رقابت ریاست‌جمهوری آمریکا در ماه نوامبر دارد. اقای شی باید بداند که در آینده آیا دوباره با بایدن روبرو خواهد شد؟ یا با دونالد ترامپ که در مورد چین موضع‌ سرسخت‌تری دارد اما علاقه خاصی هم به تایوان ندارد.

البته پیروزی لای تضمین نشده است و انتخابات ریاست‌جمهوری می‌تواند نتایج دیگری هم داشته باشد. مثلا می‌تواند نامزد دوم، هو یویی از حزب کومینتانگ به قدرت برسد که در این صورت هم چشم‌انداز صلح همچنان واضح نخواهد بود. هو، شهردار و رئیس سابق پلیس بوده و خواستار گفتگو با سرزمین اصلی است. اما تایوان تغییر کرده است. امروز کومینتانگ نمی‌تواند همان امتیازاتی را که حزب کمونیست چین یک دهه پیش به دست آورد، به شی ارائه دهد. بنابراین برای چین، ریاست‌جمهوری هو می‌تواند به اندازه یک دوره دیگر به قدرت رسیدن حزب DPP ناامیدکننده باشد، فقط به شیوه‌ای متفاوت. در کنار رقابت ریاست‌جمهوری تایوان، رهبران چین ناظر انتخابات پارلمانی تایوان هم خواهند بود. انتخاباتی که در همان روز برگزار می‌شود. به احتمال زیاد حزب کومینتانگ و حزب خلق تایوان به عنوان یک گروه جدیدتر و میانه‌روتر ممکن است اکثریت را در مجلس قانونگذاری به دست آورد و کنترل قابل توجهی بر دستور کار رئیس‌جمهور بعدی تایوان داشته باشد حتی اگر رییس‌جمهوری این جزیره به لای از حزب DPP برسد. در این صورت، دموکراسی پر سر و صدای تایوان امیدهای حزب کمونیست چین را برای تحمیل حکومت خود بدون جنگ، حداقل در حال حاضر، زنده نگه می‌دارد. 

تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که اگر هر دو انتخابات ریاست‌جمهوری و قانونگذاری در مسیر حزب کومینتانگ باشد، بحث‌های داغی در سرزمین اصلی پیش خواهد آمد، عمدتا مبتنی بر اینکه آینده چه خواهد شد؟ در طول قرن گذشته حزب کمونیست چین و حزب کومینتانگ رفقایی بودند که با یکدیگر جنگیده‌اند.آن‌ها دشمنان در یک جنگ داخلی و در حال حاضر شرکای نارضای در گفتگوی مشترک هستند. گفتگویی که به خاطر خصومتی ناشی از موضوع استقلال تایوان محدود شده است. آشنایی بین این دو باعث ایجاد احترام نشده است. هنگامی که رهبران KMT از سرزمین اصلی بازدید می‌کنند، شکایت می‌کنند که سیاست‌های تهاجمی چین باعث می‌شود که تصمیم رای‌دهندگان تایوانی دشوار باشد. به این ترتیب حزب کومینتانگ روسای حزب کمونیست را به خاطر بی‌کفایتی سیاسی خود مورد انتقاد قرار می‌دهند. چین آموخته است که انتخابات عواقبی دارد. برای حزب اقای شی اما همیشه مقصر شخص دیگری است.