فردای اقتصاد: در دنیایی پرشتاب و گرفتار فرهنگ شلوغی، کتاب «چهار هزار هفته: مدیریت زمان برای فانی‌ها» اثر الیور برکمن پادزهری برای زندگی پرسرعت امروزی است و نکاتی را در مورد چگونگی کاهش سرعت، بوییدن گل‌های رز و لذت بردن از زمان محدود در زندگی روی زمین ارائه می‌کند. از زمان انتشار آن در آگوست ۲۰۰۱، این کتاب به پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز تبدیل شده است. برکمن، ستون‌نویس روان‌شناسی در نیویورک برای گاردین، به نشریه نیویورک پست گفت که «سال‌ها را به‌عنوان یک متخصص بهره‌وری گذرانده است» و با وسواس به دنبال تکنیک مدیریت زمان می‌گشت که در نهایت به او آرامش و احساس کنترل زمان خود می‌دهد.»
و با این حال او این کار را نکرد. در عوض، بورکمن متوجه شد که زندگی ما کوتاه است - همانطور که او می‌گوید "به طرز عجیبی، وحشتناک، به طرز توهین آمیزی کوتاه". طول عمر ۸۰ سال فقط چهار هزار هفته است، از این رو عنوان کتاب شده است. در زمان کوتاه و احمقانه‌ای که برای زنده‌ماندن داریم، با وظایف و نکات مدیریت زمان در مورد چگونگی استفاده حداکثری از هر ثانیه بمباران شده‌ایم. اما، به جای اینکه مولدتر شویم، استرس بیشتری می‌گیریم – و پوستمان کنده می‌شود.»
برکمن می‌گوید: «آنچه که ما واقعاً به دنبال آن هستیم، زمانی است که می‌خواهیم «در نقش کنترل‌گر همه چیز قرار بگیریم» تا بتوانیم در زمان خود بیشتر از آنچه که برای انسان‌ها ممکن است کار انجام دهیم. در عوض، «متعلق به چهار هزار هفته» از پایان پذیری زمان کوتاه ما در اینجا حمایت می‌کند. برکمن با اقتباس از خرد فیلسوفان باستان، رهبران معنوی و روانشناسان به طور یکسان، خوانندگان را ترغیب می‌کند که بپذیرند سازنده‌ترین بودن ممکن است به معنای کامل‌ترین بودن نباشد. نکته شماره یک او برای خوانندگان این است: «من فکر می‌کنم همه چیز در مورد تحمل اضطراب ناشی از انجام نشدن کارها است، بنابراین می‌توانید به جای اینکه بطرزی بی‌پایان به پایان‌های از دست رفته بیاندیشید و هرگز به چیزهایی که اهمیت دارند تمرکز نکنید، روی آنچه مهم‌تر است تمرکز کنید. اگر برخی از فعالیت‌ها، پروژه‌ها یا رابطه‌ها واقعاً برای شما مهم هستند، فقط باید فوراً مقداری از زمان و توجه خود را به آن اختصاص دهید، حتی اگر چیزهای دیگر به تأخیر بیفتند یا از بین بروند.»
منبع: نیویورک پست
نویسنده: ریکی شولت
مترجم: شادی آذری حمیدیان
تبادل نظر