فردای اقتصاد: وقتی یک کارمند به شما می‌گوید که دچار فرسودگی شغلی شده است، صرف نظر از اینکه واقعیت چیست، زمانی ویژه را به گفتگوی تک به تک در مورد این تجربه اختصاص دهید. مطمئن شوید که به او اجازه داده‌اید افکار خود را به طور کامل و بدون وقفه بیان کند. اجازه دهید کلام او منعقد شود: قبل از پاسخ دادن حدود هفت ثانیه یا تقریباً دو نفس عمیق صبر کنید. عجولانه درباره احساسات او یا علت آن نتیجه‌گیری نکنید. در عوض، گوش دادن فعال را با تکرار عباراتی که شنیده‌اید تمرین کنید و بپرسید که آیا آنها را درست فهمیده‌اید یا نه. هنگامی که تجربه او را درک کردید، از او بپرسید که چه چیزی زیربنای آن است. پرسش‌های ساده‌ای مانند "بزرگترین عوامل استرس‌زا چیست؟" یا "به تازگی چه زمانی احساس استرس یا فرسودگی شغلی کرده‌اید؟" می‌تواند به شما کمک کند تا در مورد علل ریشه‌ای آن ایده بگیرید. در نهایت، بپرسید که چگونه می‌توانید در کوتاه‌مدت و بلندمدت به او کمک کنید. کمی زمان بگذارید تا نیازهای او را در نظر بگیرید و برنامه‌ای برای حمایت از او - و نظارت بر فرسودگی شغلی وی - به روشی بادوام و پایدار تهیه کنید.
منبع: HBR
نویسنده: نوئمی لاپرتل
مترجم: شادی آذری حمیدیان
تبادل نظر