هفته گذشته کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه دیداری داشته است. در این دیدار کیم از پوتین به سبب «جنگ مقدس با هژمونی غربی» تمجید و تأکید کرده که کشورش از روسیه در این موضوع، حمایت می‌کند. درباره این دیدار اکونومیست گزارشی منتشر کرده و تلاش کرده تبعات احتمالی این دیدار را بررسی کند. در ابتدای گزارش توصیفی از این دیدار مطرح شده است. به باور اکونومیست این دیدار در فضایی شبیه به آنچه در جریان جنگ سرد شاهد بودیم محقق شده است. به این ترتیب که کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، در این سفر پس از عبور از خاور دور روسیه (خاور دور روسیه در منتهی‌الیه شرق روسیه بین دریاچه بایکال و اقیانوس آرام قرار گرفته و حدود یک سوم از مساحت روسیه را دربر می‌گیرد) از قطار ضدگلوله مجلل خود خارج شده است. در ادامه نیز در حالی‌که از وی یک گروه نظامی با نواختن موسیقی مخصوص استقبال کرده‌اند کیم برای دیدار با ولادیمیر پوتین حرکت کرده است. این دو «دیکتاتور» در کنار هم یک وعده غذایی سالاد اردک و پیراشکی خرچنگ آغشته به شراب روسی خورده‌اند.
به گفته اکونومیست هر دو مرد در مسیربازگشت به نیاکان خود هستند. کیم نوه فرد ستمگری است که توسط استالین به کره شمالی تحمیل شده است. (اشاره اکونومیست به کیم ایل سونگ، پدر بزرگ کیم جونگ اون است. داستان این قرار است که بعد از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، تسلیم ژاپن منجر به تقسیم کره در مدار ۳۸ درجه شمالی شد، که اتحاد جماهیر شوروی شمال را اشغال کرد و ایالات متحده نیز جنوب را اشغال کرد. در دوران پیش از تقسیم ژاپن اقای ایل سونگ تحت تأثیر عقاید کمونیستی قرار داشت و به مبارزات مسلحانه علیه ارتش ژاپن روی آورده بود. در سال ۱۹۳۵ ارتش ضد ژاپنی را تشکیل داد. در سال ۱۹۳۷ به فرماندهی وی به یک پاسگاه پلیس ژاپن حمله کردند که منجر به کشته شدن چند سرباز ژاپنی شد. او به شوروی گریخت بعدها توسط استالین به کره شمالی برگشت.) در عین حال آقای پوتین هم نسبت به گذشته امپراتوری روسیه دلتنگ است. امپراتوری روسیه از ۲۲ اکتبر ۱۷۲۱ تا سرنگونی آن در فوریهٔ ۱۹۱۷ به مدت ۱۹۶ سال بر بخش‌هایی از قاره‌های اروپا، آسیا و آمریکا حکومت راند. پادشاهان این امپراتوری تزار نامیده می‌شدند. اکونومیست بیان می‌کند: تهدیدی که آنها امروز ایجاد می کنند واضح و موجود است. اتحاد بین آنها می تواند با اعطای تسلیحات جدید به روسیه، روند جنگ در اوکراین را تغییر دهد. همچنین می تواند یک مسابقه تسلیحات هسته‌ای در آسیا را تشدید کند. به باور اکونومیست، کره شمالی مانند یک نسخه افراطی از روسیه در زمان آقای پوتین است. جامعه‌ای نظامی شده، جدا شده از غرب، اداره توسط مستبدی که به زندگی انسانی بی توجه است. با این حال، کره شمالی علی‌رغم فقر و انزوایی که تجربه می‌کند، به نظر می‌رسد که ناگهان چیزی دارد که روسیه به شدت به آن نیاز دارد و آن گلوله‌های توپخانه‌های بیشتر است. گفته می‌شود که کره‌شمالی دارای انبار بزرگی از گلوله‌های توپخانه و موشک‌های قدیمی است که با سیستم‌های تسلیحاتی روسیه سازگار است. البته بررسی‌ها نشان می‌دهد که خطای مهماتی که کره شمالی استفاده می‌کند، در مواردی بالا بوده است. در یک رگباری که در سال 2010 به سمت کره جنوبی هدف گرفته شد، 20 درصد منفجر نشدند. اما برای روسیه این خیلی بهتر از هیچ است.
به باور اکونومیست هرگونه معامله بر سر مهمات در یک لحظه حساس می‌تواند بر جنگ اثر بگذارد. در حال حاضر اوکراین حداقل به برابری با روسیه در جنگ توپخانه دست یافته است و هر دو طرف با محدودیت عرضه روبرو هستند. اما اگر روسیه مهمات دریافت می‌کرد، می‌توانست نیروهای اوکراینی را به طور مؤثرتری مهار کند و پیشروی حتی بیشتری کند. اما کره شمالی هم در ازای آن چیزی می‌خواهد. در دهه 2000، روسیه یکی از امضاکنندگان تحریم‌های بین المللی بود که به دلیل برنامه غیرقانونی تسلیحات هسته‌ای علیه کره شمالی اعمال شد. با این حال الان کیم ممکن است خواستار دسترسی به فناوری موشکی روسیه هم باشد که می‌تواند برد، قابلیت اطمینان و انعطاف‌پذیری سیستم تحویل تسلیحات هسته‌ای کره شمالی را بهبود بخشد. او همچنین ممکن است مشتاق باشد که اسرار ماهواره ای و زیردریایی روسیه را به دست بیاورد. بنابراین آنگونه که اکونومیست گزارش داده اگرچه تأثیر فوری هر توافقی می‌تواند به سادگی زندگی را برای سربازان اوکراین سخت‌تر کند، اما در نهایت می‌تواند تعادل هسته‌ای در آسیا را نیز تغییر دهد. رژیم کره شمالی غیرعادی و بدخیم است: این رژیم به طور دوره‌ای کره جنوبی را تهدید می‌کند و درست قبل از برگزاری نشست کیم-پوتین دو موشک بالستیک کوتاه برد شلیک می‌کند. کشورهای دیگری که نسبت به توانایی‌های نظامی این دو نگرانی دارند ممکن است با بخواهند با ایجاد زرادخانه های خود به این نگرانی پاسخ دهند.
نقش چین
چه باید کرد؟ اکونومیست در پاسخ به این سوال به موضوع چین اشاره کرده است. یکی از عوامل غیرقابل پیش بینی چین است که تا حدودی بر هر دو «دیکتاتور» تسلط دارد. این کشور هیچ مشکلی با جنگ طولانی و خونین قرن بیستم در اوکراین ندارد، که امیدوار است اروپا و آمریکا را از هم جدا کند، اما می‌گوید که نسبت به گسترش سلاح‌های هسته‌ای محتاط است. توافق بین روسیه و کره شمالی این ادعا را آزمایش خواهد کرد. برای غرب، تحریم‌های بیشتر علیه روسیه یا کره شمالی تأثیر چندانی نخواهد داشت. درعوض باید تدارکات مهمات به اوکراین را افزایش دهد تا به این کشور در دفاع از روسیه کمک کند. اکونومیست در پایان تاکید می‌کند که غرب باید آنچه را که در مورد قراردادهای تسلیحاتی بین مسکو و پیونگ یانگ می داند به اطلاع عموم برساند و مجدداً تأکید کند که چتر هسته ای آمریکا از متحدانش در آسیا محافظت می کند.
تبادل نظر