فردای اقتصاد- با توجه به پیشرفت های اخیر در حوزه تکنولوژی و سرعت روزافزون فناوری های نوآورانه و متعاقب آن تشدید فضای رقابتی در اقتصادها و کسب کارها می توان ادعا کرد در آینده ای نزدیک) هوش مصنوعی (AI به یکی از منابع کلیدی سازمان ها تبدیل خواهد شد. استفاده های گوناگونی برای هوش مصنوعی از تحلیل داده ها و کلان داده ها تا الگوریتم های تصمیم گیری پیچیده در حال توسعه است. از شبیه سازی هوش انسانی توسط هوش مصنوعی می توان در صنایع مختلف بهره برد و از مزایای آن استفاده کرد. برخی از مزایای پذیرش هوش مصنوعی در سازمان ها نظیر تحلیل دقیق داده ها، توسعه مدل کسب و کار، پیش بینی و تحلیل بازار، کاهش هزینه، افزایش بهره‌وری، پشتیبانی مشتری و بهبود امنیت است.
هوش مصنوعی (AI) به دلیل قابلیت خود برای ایجاد ارزش برای مشتریان، کارکنان و سازمان ها، در مدیریت منابع انسانی (HRM) به طور فزاینده ای استفاده می شود. با این حال، مطالعات اخیر نشان داده است که سازمان ها هنوز از مزایای مورد انتظار از اتخاذ AI بهره برداری نکرده اند، برغم سرمایه گذاری هایی که در زمان، تلاش و منابع خود داشته اند. از این رو، مطالعه تمام این پیشرفت های تکنولوژیکی که ممکن است به یک سازمان کمک کند تا کارآمدتر باشد، بسیار مهم است. در مقایسه بین هوش مصنوعی و هوش انسانی در برخی از شاخص ها، هوش مصنوعی برتری هایی را داراست. به عنوان مثال سرعت عمل در هوش مصنوعی، قدرت پردازش و تحلیل داده های حجیم، سرعت در تصمیم گیری و اقدام از این دست شاخص ها می باشند. حال آنکه استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی و شبیه سازها می توانند در تصمیم گیری ها، تحلیل ها و پیش بینی های منابع انسانی بسیار کارگشا باشند. بدین ترتیب با استفاده درست از این تکنولوژی نقش های هوش مصنوعی(AI) در HRM می توان به صورت هم سو، توامان کارایی را افزایش داد (استفاده از هوش مصنوعی در تخصیص بهینه منابع و امکانات) و هم اثربخشی اقدامات و تصمیمات را مورد پایش و هدایت قرار داد. بدین ترتیب قطعا روند رو به رشدی در افزایش بهره وری سرمایه های انسانی و نتیجتا حصول اهداف سازمانی در حوزه های مختلف قابل مشاهده خواهد بود.
تاثیر هوش مصنوعی بر آینده مشاغل به ویزه حوزه صنعت
با توجه به ماهیت فعالیت، ماموریت ها و اهدافی که صنایع مختلف به دنبال حصول آن هستند و همچنین گوناگونی مشاغل (علی الخصوص مشاغل کلیدی سازمان ها) در این صنایع تاثیرات گوناگونی را شاهد خواهیم بود. قطعا مشاغل مختلف با طیف گسترده ای از کاربردهای هوش مصنوعی متناسب با ویژگی های شغلی برخورد خواهند نمود. وجود برخی ویژگی های هوش مصنوعی که پیشتر به آنها اشاره شد می تواند راهگشا و کارگشای بسیاری از مسائل و تسهیل کننده اقدامات بسیاری باشد. رشد اتوماسیون فرآیندهای کاری که با استفاده از هوش مصنوعی هدایت می شوند، پتانسیل قوی برای تأثیرات مثبت و منفی بر بازار کار دارد. حال آنکه حضور هوش مصنوعی در کنار هوش انسانی که برتری های آن نسبت به هوش مصنوعی در زمینه های تفکر انتزاعی، خلاقیت، انعطاف پذیری، حضور تعاملات و ملاحظات اخلاقی و … می باشد می تواند شکل جدیدی از مشاغل، شایستگی ها و صلاحیت های شغلی را به وجود آورد.
وضعیت آینده سازمان ها در مواجهه با هوش مصنوعی
قطعا در آینده نه چندان دور استفاده از هوش مصنوعی فراگیر شده و به علت وجود حجم عظیمی از داده ها و اطلاعات، وجود ابرروند ها، محیط پویا و … حضور هوش مصنوعی به یک الزام در اکوسیستم کسب و کارها تبدیل می گردد. همچنین به زودی وجود و پیشرفت هوش مصنوعی به عنوان ابزاری نوین و عضوی جدانشدنی از قابلیت های کلیدی سازمان ها قلمداد خواهد شد. به زعم تافلر پس از موج سوم تغییرات و ورود به عصر فراصنعتی ایستادن در مقابل موج تغییرات ممکن نخواهد بود و منجر به شکست خواهد شد. سازمان های در عصر امروز می بایست سوار بر موج تغییرات شده و از آنها بهره مند شوند. قاعدتا هوش مصنوعی می تواند به عنوان عاملی موثر در اختیار سازمان ها قرار گرفته و از این ابزار در جهت رشد سازمان و تسریع در حصول اهداف و چشم انداز آن استفاده کرد.
هوش مصنوعی فرصت یا تهدید
هوش مصنوعی نیز همچون سایر تکنولوژی ها و فناوری ها قابلیت استفاده های گوناگون دارد. حضور این فناوری در اختیار بشریت می تواند در پیشبرد بسیاری از مسائل تسهیل کننده و به خودی خود موجب پیشرفت های چشمگیر در کسب و کار های مختلف اعم از صنایع ارتباطات، پزشکی، بیوتکنولوژی و …. گردد. در برهه زمانی کنونی قطعا وجود هوش مصنوعی برای همه صنایع ایجاد فرصت کرده است. فرصت برای استفاده از داده های بسیار زیاد، تحلیل های پیچیده، تصمیم گیری های چند معیاره، پیش بینی روند ها و …. . اما این فقط یک ابزار است. به قول آلبرت هوبارد ” شاید یک ماشین بتواند کار پنجاه فرد عادی را انجام دهد اما هیچ دستگاهی نمی تواند کار یک انسان خارق العاده را انجام دهد. ”. فراموش نمی کنیم که هوش مصنوعی نسبت به انسان دارای انعطاف پذیری پایین تری است، دارای قدرت اختیار نیست، خلاقیت ندارد، بسیار منطقی عمل می کند و قادر نیست مولفه های اخلاقی، انسانی و معنوی را در خود جای دهد. وجود فطرت پاک انسانی، همدلی، ایمان و انسانیت آن چیزیسیت که وجود بشریت را اشرف بر همه موجودات، مصنوعات و تکنولوژی ها قرار می دهد.
تبادل نظر